سه‌گانه انیمه علمی تخیلی وسترن که در دهه ۹۰ میلادی غوغا کرد

به گزارش downloadfiilm.com و به نقل از برخورد دهنده کابوی بی باپ برجسته است. از فایرفلای گرفته تا نگهبانان کهکشان گرفته تا کابوی بی باپ، سبک همه کاره و مجموعه کاریزماتیک آن در فضاپیمایی اثری محو نشدنی در سرگرمی های علمی تخیلی گذاشته است. نکته کلیدی نمایش، آمیختگی ژانر جسورانه و رسا آن است. 

این نمایش که در آینده ای نیمه دیستوپیایی پر از قانون شکنان، کلاهبرداران و شکارچیان فضل می گذرد، زیبایی شناسی نوآر جاز و فرضیه ماجراجویی فضایی خود را با اخلاقیات غربی القا می کند. چیزی شبیه حاشیه بیرونی از جنگ ستارگان، فضای بی باپ یک مرز پر مناقشه برای گسترش اجتماعی و اقتصادی است. کابوی بی باپ با شخصیت های فراموش نشدنی، انیمیشن های رنگارنگ وحشیانه اش و رویکرد همه کاره اش به داستان گویی اپیزودیک، خود را به عنوان یک کلاسیک سنگ سرد که از هر یک از هم عصرانش متمایز است، تثبیت کرده است. هر، یعنی به جز Trigun و Outlaw Star.

چه چیزی «کاوبوی بی باپ»، «تریگان» و «ستاره قانون شکن» را شبیه هم می کند؟

Cowboy Bebop شایسته جایگاه خود به عنوان استاندارد طلایی است، اما این که این دو نمایش مشابه نادیده گرفته می شوند، کمی جرم است، به خصوص با توجه به اینکه تعداد زیادی از طرفداران شاهکار شینیچیرو واتانابه حتماً از آنها لذت خواهند برد. هر سه نمایش از سال ۱۹۹۸ اجراهای کوتاهی داشتند. Trigun و Outlaw Star از همان پالت تأثیرات Bebop بیرون می‌آیند، اما آنها را با هم می‌چرخانند تا جلوه‌های بسیار متفاوتی ایجاد کنند. وقتی همه آنها را چشیدید، غیرممکن است که تأثیر انباشته آنها بر چشم انداز علمی-تخیلی امروز را به عنوان یک سه گانه غیررسمی از آنها نبینید.

سرزمین بایر وسترن آخرالزمانی شبه تریگون، سرنوشت گرایی آفتاب سوخته Unforgiven را با ولخرجی گوفبالی که فقط در یک انیمه گستاخ این دوران می‌بینید، به تصویر می‌کشد، و کاملاً حساسیت طراحی تولید Firefly را به تصویر می‌کشد. Outlaw Star به طور کلی لحن سبک‌تری دارد، اما از برخی خشونت‌های پرشور و طنز بزرگسالان دوری نمی‌کند. گروه بازیگران آن شباهت زیادی به Firefly دارد، از جمله افشاگری در قسمت اول دختری با توانایی های ویژه که در یک صندوق عقب بزرگ پنهان شده است! علاوه بر این که جاس ویدون در دهه ۹۰ چه چیزی را تماشا می کرد، به ما نشان داد، Trigun و Outlaw Star، همراه با Bebop، جایگاه ویژه ای را در دوران طلایی انیمه ایجاد کردند. آنها هر کدام از شکل سریالی خود استفاده می کنند تا داستان سرایی را در جهت های جالب و منحصر به فرد سوق دهند و از نظر بصری دنیاهایی را درک می کنند که وقتی آنها را دیدید، نمی توانید آنها را در هر جای دیگری مشاهده نکنید.

“Trigun” یک قهرمان فریبنده پیچیده را دنبال می کند

Trigun مخصوصاً قراردادهای معمول سریال انیمه را به پایان جالب توجه می کند. اگر به تازگی دو قسمت اول را تماشا کرده باشید، می‌توانید ببخشید که فکر می‌کنید این فقط یک کارتون سرگرم‌کننده و تا حدودی مبهم صبح شنبه برای جمعیت تونامی است. سریال در شروعش خیلی احمقانه است. در واقع، بیشتر یک کمدی است. ما با قهرمان اصلی خود، واش (ماسایا اونوساکا/جانی یونگ بوش) آشنا شدیم که یک بیمار فراموشی آرام با پاداش نجومی بالایی روی سرش است. وش که توسط چند تنظیم کننده بیمه به نام های میلی (ساتسوکی یوکینو/لیا سارجنت) و مریل (هیرومی تسورو/دوروثی الیاس-فان) تعقیب می شود، آشکار می شود که رویکردی منفعلانه نسبت به تعقیب کنندگان خود دارد و آنها را با فریبکاری حیله گرانه فریب می دهد یا از آنها مانور می دهد. این در ابتدا یک شوخی است که میلی و مریل در پی خسارت مالی ناشی از فرارهای او با او روبرو می شوند. با این حال، همانطور که سریال پیش می رود، هسته اخلاقی این فرض را پیدا می کند.

کاریزمای آرام وش همیشه سرگرم کننده است که او از شکارچیان فضل در سراسر بیابان وحشی طفره می رود، اما هدف روی سر او فقط او را در معرض خطر قرار نمی دهد. تماشاگران بیگناه اغلب به دلیل مشکلاتی که به نظر می رسد هر جا که می رود با خود به همراه می آورد در خطر هستند. معمولاً راهی برای نجات آنها پیدا می کند، اما حتی در آن زمان هم نمی تواند همیشه از آنها انتظار داشته باشد که سپاسگزار خاصی باشند. با این حال، گاهی اوقات، گذشته مرموز او عواقب واقعاً وحشتناکی را در پی دارد. در یکی از قسمت‌های «دیابلو»، وش توجه یک تعقیب‌کننده به‌ویژه آشفته به نام مونف (ماسو آمادا/پیتر اسپلوس) را به خود جلب می‌کند.

مونف شهر را پاره می‌کند تا به وش برسد، خانه‌ها را خراب می‌کند و غیرنظامیان را با شلیک گلوله‌اش خرد می‌کند. وش در نهایت از طریق ابزارهایی که من خراب نمی‌کنم بر مونف غلبه می‌کند و به اندازه یک تار مو می‌تواند او را بکشد، اما به ایده‌آل‌هایش پایبند است و سلاحش را پایین می‌آورد. این به معضل اخلاقی اصلی سریال تبدیل می شود. اگرچه وش یک منفعل است، اما وقتی خشونت دنبالش می‌شود، نمی‌تواند از گناه فرار کند. در واقع، امتناع او از انجام اقدامات خشونت آمیز اغلب مردم را در معرض خطر قرار می دهد. این نوع محتوای خاردار ممکن است یکی از دلایلی باشد که نشان می‌دهد هیچ‌گاه با رسانه‌ی اصلی‌تر لایو اکشن اقتباس نشده است. فقط انیمه می تواند نوسانات آهنگی کاملی را که این نمایش به نمایش می گذارد، به تصویر بکشد.

آنچه را که «ستاره قانون شکن» در بودجه ندارد، از نظر سبک و ماهیت جبران می کند

Outlaw Star به طور کلی یک امر سبک تر است. داستان یک جوان شغلی عجیب و غریب به نام جین استارویند (شیگرو شیبویا/باب بوخهولز) و خدمه متفاوت ناسازگارش را دنبال می کند. Outlaw Star ممکن است شبیه هر تعداد انیمه علمی تخیلی و فضایی باشد، اما هرگز سبک وسترن با طعم هان سولو خود را رها نمی کند. خدمه کشتی Gene که شامل یک کودک همراه، یک سایبورگ، یک قاتل و یک گربه-فرد بیگانه است، در ردپای یک قلمرو افسانه ای هستند که قدرت و گنج را در خود جای داده است. در طول راه، آنها با شکارچیان رقیب گنج، شکارچیان فضل و انواع خطرات دیگر در مرزی علمی تخیلی پر از هیجان و خطر مواجه می شوند.

دو عنصر Outlaw Star که از ماندگاری آن اطمینان می‌دهند، هنر و خدمه آن هستند. در حالی که محدودیت های بودجه نمایش اغلب قابل مشاهده است، آن را با یک پالت رنگ نئون و مجموعه های اکشن جنبشی و روان جبران می کند. این اکشن را حتی در نبردهای فضایی زنده و زنده نگه می دارد. بسیاری از کشتی‌ها مجهز به برجستگی‌های بزرگ بازو مانند هستند، بنابراین وقتی مهمات استاندارد کافی نباشد، در عوض یک مسابقه بوکس با جاذبه صفر تبدیل می‌شود. نمایش همیشه برای حواس لذت بخش است، چه اکشن در برابر وسعت چشمک زن و چه در کلان شهر سایبرپانک نئونی.

خدمه، اگرچه شاید به اندازه فیلم کابوی بی باپ خاطره انگیز نباشد، پر از گزارش های هیجان انگیز و شخصیت های قانع کننده است. همه آنها به طور طبیعی با یکدیگر کنار می آیند و ماهیت کل نگر توسعه شخصیت آنها باعث می شود که هر شخصیت به روشی منحصر به فرد و قانع کننده با هر یک از خدمه ارتباط داشته باشد. مراقب باشید، هر چند، این نمایش، همراه با Trigun، دقیقاً در خدمت طرفداران نیست. ژن یک سرکش تیزبین است، بنابراین منطقی است که او یک لاس زدن اصلاح ناپذیر است، اما وقتی دوربین روی بدن شخصیت های زن ثابت می شود، می تواند کاملاً حواس او را پرت کند. صرف نظر از این، هر یک از شخصیت‌های هر دو نمایش کاملاً به‌عنوان مردم توسعه یافته‌اند و بسیاری از بهترین گرایش‌های انیمه را در کنار برخی از بدترین آن‌ها تجسم می‌دهند.

هیچ کدام از این دو نمایش کاملاً به ارتفاعات بیانی یا هنری کابوی بی باپ نمی رسند، اما در مجموع، این سه نمایش عالی دوران نوآوری سریع در فرم را به تصویر می کشند و این کار را به سبک انجام می دهند. فرقی نمی‌کند این بازی بین‌ستاره‌ای جذاب خدمه Outlaw Star باشد یا افسانه‌های اخلاقی خاطره‌انگیز در Trigun، احتمالاً ما تعداد زیادی فیلم علمی تخیلی برای تشکر از این نمایش‌ها داریم. بعلاوه، Cowboy Bebop زمانی که به عنوان بخشی از یک پروژه بزرگتر از آن دوران دیده شود، حتی بهتر است، پروژه ای که مخاطبان را تحت تاثیر قرار می دهد و با ترکیب مجدد سبک هایی که قبلاً می شناسند، به دنیای گسترده و بدیع دعوت می کند.